تندر پلاس اتوماتیک، یکی از سدان‌های اقتصادی بازار ایران با گیربکس اتومات و کیفیت ساخت قابل قبول است که در سال ۱۳۹۶ توسط ایران‌خودرو به بازار عرضه شد. این خودرو که در واقع نسخه فیس‌لیفت‌شده ال ۹۰ با طراحی نزدیک به ساندرو محسوب می‌شود، در مدت حضورش در بازار، طرفداران خاص خود را پیدا کرده و همچنان به عنوان گزینه‌ای قابل اعتماد برای استفاده روزمره شناخته می‌شود.
در این مطلب، نگاهی خواهیم داشت به تجربه فردی که ۷۰ هزار کیلومتر با این خودرو در شرایط متنوع رانندگی کرده و ارزیابی دقیقی از این خودرو دارد.
طراحی و مشخصات فنی
تندر پلاس اتومات، با همان پیشرانه آشنای K4M رنو، یعنی موتور ۱.۶ لیتری ۱۶ سوپاپ، عرضه می‌شود. این موتور پیش‌تر در ال ۹۰ و ساندرو نیز مورد استفاده قرار گرفته بود. گیربکس نصب‌شده روی تندر پلاس، از نوع ۴ سرعته‌ی اتوماتیک ساخت رنو است که با وجود طراحی قدیمی، همچنان عملکرد قابل قبولی دارد.
دارنده خودرو در این‌باره می‌گوید:
«موتورش K4M رنو هست، واقعا باکیفیته. گیربکسش هم همونه که قبلا رو ال ۹۰ اتومات می‌دیدیم. چهار دنده‌ست، ولی خیلی خوب با موتور مچ شده. من باهاش تو جاده، تو سربالایی، تو شهر، همه‌جا رانندگی کردم، واقعا کم نمیاره.»
تجربه رانندگی و عملکرد دینامیکی
یکی از مهم‌ترین نقاط قوت تندر پلاس از نگاه این مالک، نرمی سواری و دوام بالای قطعات فنی است.
«ماشین واقعا نرمه. مثلا با ۱۲۰ تا سرعت بری تو سینه‌کش، راحت معکوس می‌گیره. قلق داره ولی وقتی بیاد دستت، خیلی خوبه. اصلا حس نمی‌کنی دنده جا نمی‌ره.»
وی اشاره می‌کند که گیربکس ۴ دنده، در قیاس با گیربکس‌های ۶ دنده یا CVT، محدودتر است، اما در مقایسه با خودروهای هم‌رده، عملکرد قابل قبولی ارائه می‌دهد:
«اگه با گیربکس ۶ دنده‌ی آی‌سین یا CVT مقایسه کنی، خب معلومه قدیمیه، ولی از ۲۰۶ و اینا خیلی بهتره. هماهنگی موتور و گیربکسش تو جاده خیلی خوبه.»
سیستم تعلیق و هندلینگ
در بخش هندلینگ، ارتفاع نسبی خودرو از سطح زمین باعث کاهش چسبندگی در پیچ‌ها می‌شود، اما به گفته راننده این خودرو، این مسئله تأثیر منفی در ایمنی سواری ندارد:
«خب مثب ماشین‌های اسپرت نیست، ولی من باهاش تو جاده چالوس هم رفتم، با سرعت هم پیچیدم، اصلا حس ناامنی نداشتم. ماشین نمی‌زنه بیرون از جاده.»
او همچنین به کیفیت بالای سیستم تعلیق اشاره می‌کند:
«تعلیق جلوش بی‌نظیره. من تا حالا هیچ مشکلی نداشتم. ببری مکانیکی و بگی میزون فرمون کن، بهت می‌خندن! می‌گن جلوبندیش اصلا خراب نمی‌شه. کمک‌فنرهاش اسپانیاییه، اصلا قطعه چینی نداره.»
کیفیت ساخت و متریال داخلی
یکی از ویژگی‌های شاخص تندر پلاس، کیفیت مونتاژ و متریال داخلی است. نظارت مستقیم رنو در فرایند تولید آن سال‌ها، باعث شده تا کیفیت نهایی در سطح بالایی قرار گیرد.
«هیچ قطعه ایرانی یا چینی توش نیست. همه‌چی فرانسوی یا اسپانیایی یا ترکیه‌ایه. حتی پوشش‌های داخلی رو هم با متریال خوب زدن. صدا نمی‌افته تو اتاق، حتی پلاستیک‌هاش هم که خشکه، تا دویست هزار تا صدا نمی‌ده اما یکم صدای موتور تو دورهای بالا میاد اتاق»
مصرف سوخت و نگهداری
بر اساس تجربه مالک، مصرف سوخت تندر پلاس در شهر حدود ۱۰ تا ۱۱ لیتر و در جاده حدود ۹ تا ۱۰ لیتر است. او اشاره می‌کند که با روشن‌بودن کولر، مصرف کمی بالاتر می‌رود. همچنین، هزینه نگهداری خودرو پایین ارزیابی شده است:
«روغنش همه‌جا هست، فیلترش همه‌جا هست، استهلاکش واقعا کمه. من غیر از لنت و تسمه تایم، چیز خاصی عوض نکردم. گیربکسش هم روغن عوض کنی، تا سال‌ها برات می‌مونه.»
نقاط قوت
-
کیفیت ساخت بسیار بالا و نظارت دقیق رنو
-
دوام بالای موتور، تعلیق و گیربکس
-
نرمی سواری در شرایط مختلف جاده‌ای
-
کابین بی‌صدا و راحت، مخصوصاً در صندلی عقب
-
استهلاک پایین و سهولت نگهداری
«پشت صندلی عقبش بچه‌‌ام راحت می‌خوابه. یه نیمکت نرم و راحته واقعا. جای پا عالیه، صندوق بزرگ. واقعا به درد خانواده می‌خوره.»
نقاط ضعف
-
فقدان آپشن‌های رفاهی
-
محل نامناسب کلیدهای شیشه‌بالابر
-
طراحی ظاهری مکعبی و ساده
-
قیمت بالای قطعات بدنه در صورت تصادف
-
خرابی زودهنگام دسته موتور زیر گیربکس
«اولین چیزی که خراب می‌شه همون دسته موتوره. من بیست هزار تا نرفته بودم عوضش کردم. تلق تلق می‌کنه. چیز مهمی نیست ولی خب، اولین چیزیه که می‌ره تعمیرگاه.»
جمع‌بندی
تندر پلاس اتومات را می‌توان یکی از قابل‌اعتمادترین خودروهای اتومات بازار ایران دانست. اگرچه از نظر امکانات رفاهی و طراحی، در سطح بالایی قرار ندارد، اما در کیفیت ساخت، دوام فنی و هزینه نگهداری، عملکردی فوق‌العاده از خود نشان داده است.
«به نظرم واسه کسی که حوصله تعمیرگاه نداره، فنی نیست، دنبال آپشن هم نیست، این ماشین محشره. بی‌آزار و کم‌استهلاکه. هیچ‌وقت نمی‌بینی کاپوتش بالا باشه کنار خیابون!»