خودروسازان کشور طی چهار سال گذشته مدام با کسری قطعات مواجه شده و محصولات ناقص خود را بالاجبار در انبار رها کرده‌اند. دپو شدن ۱۷۰ هزار دستگاه در پارکینگ خودروسازان، آن هم در شرایطی که قیمت خودرو روزبه‌روز در حال افزایش است، عموم مردم، نهادهای نظارتی و حتی سازمان بازرسی کل کشور را نسبت به این ماجرا حساس کرد. تولیدکنندگان می‌گفتند محصولات دپویی ناقص هستند و آمادگی ورود به بازار را ندارند. برخی اما معتقد بودند که این محصولات احتکار شده‌اند. حقیقت هر چه بود، خودروسازان را وادار کرد تا تمرکز خود را روی پرونده خودروهای ناقص گذاشته و نسبت به تکمیل و ترخیص آن‌ها اقدام کنند.
حال هم‌زمان با کاهش تعداد خودروهای ناقص، تولیدکنندگان اعلام کرده‌اند که دیگر محصول ناقص نمی‌سازند. این تصمیم سؤالات بسیاری را در ذهن ما ایجاد کرده است. اگر خودروسازان تولید محصولات ناقص را متوقف کنند، پس تکلیف برنامه وزارت صمت مبنی بر ساخت یک میلیون و ۶۰۰ هزار دستگاه تا پایان سال جاری چه می‌شود؟ مگر همین تأکید وزارت صمت بر رشد تیراژ نبود که باعث شد خودروسازان بیش از توان خود قطعه تولید و آن‌ها را در انبار رها کنند؟ از طرفی، با توجه به تحریم و کمبود نقدینگی، آیا اصلاً امکان بسته شدن پرونده ناقصی‌ها وجود دارد؟
همان‌طور که می‌دانید، خودروسازان در سال گذشته زیر یک میلیون خودرو تولید کرده و حدود ۱۷۰ هزار دستگاه را در انبارها نگه داشتند. اکنون بنا شده تا میزان تولید ۵۰ درصد افزایش یابد. بنابراین معلوم نیست خودروسازان دقیقا بر چه اساسی تصمیم به بستن پرونده خودروهای ناقص گرفته‌اند.