ایده ساخت خودروی مشترک بین ایران، روسیه و ترکیه با توجه به توانایی‌ها و قابلیت‌های هر سه کشور می‌تواند به یک پروژه واقعی تبدیل شود. این ایده نخستین‌بار توسط انجمن خودروسازی کشور ترکیه مطرح شد. طبق این پیشنهاد، با ایجاد یک کنسرسیوم سه‌جانبه متشکل از صنعتگران ایرانی، روسی و ترک می‌توان یک خودروی شایسته و باکیفیت تولید و روانه بازار کرد.
با تشدید تحریم‌ها علیه روسیه، خودروسازی روسیه تمایل بیشتری برای این همکاری از خود نشان می‌دهد. این کشور زمانی قطب مونتاژ خودروهای متعلق به برندهای محبوبی همچون رنو بود. ولی با آغاز جنگ با اوکراین، اکثر برندهای مطرح از خاک این کشور خارج شدند.
حال که هم روسیه و هم ایران در تأمین بازار داخلی با مشکل مواجه شده‌اند، به نظر می‌رسد ایده تولید خودروی مشترک بین ایران روسیه و ترکیه با جدیت بیشتری دنبال می‌شود. صنعتگران این سه کشور از ظرفیت و توان بالایی برخوردار بوده و می‌توانند بازاری مناسب برای تولیدات خود داشته باشند.
پروژه ساخت خودروی مشترک مزایای متعددی به همراه دارد. تقسیم تولید قطعات مختلف بین سه کشور همکار و عدم نیاز به تبادل پول جهت تأمین قطعات از جمله مهم‌ترین این مزایا به حساب می‌آیند.
پتانسیل بالای ترکیه در صنعت قطعه‌سازی، توانایی فنی و تکنولوژی پیشرفته روس‌ها و وجود کارخانه‌ها و خطوط مونتاژی متعدد در ایران، بدون شک می‌تواند ایده ساخت محصول مشترک را به یک پروژه نهایی موفقیت‌آمیز تبدیل کند.