۳۵ آپشن ایمنی خودرو که در شرایط اضطراری به کمک‌تان می‌آیند

خودروهای جدید با فناوری‌های جدیدی هم همراه هستند که رانندگی را ایمن‌تر می‌کنند. شاید آپشن‌های مربوط به ایمنی خودرو به‌اندازه آپشن‌های رفاهی و لوکس روی داشبورد هیجان‌انگیز نباشند، اما در زمان خرید، نباید از آنها غافل شد. البته، هر راننده‌ای از لزوم وجود مواردی مثل کیسه هوا و کمربند ایمنی، آگاه است، اما با وجود فناوری‌های پیشرفته امروزی، آپشن‌های بیشتری برای حفاظت از شما و خانوده‌تان ارائه می‌شوند. در این مطلب، تمامی سیستم‌های ایمنی خودرو، از معمولی‌ترین‌ها تا پیشرفته‌ترین‌ها را مورد بررسی قرار داده‌ایم و نحوه عملکرد آنها برای ایمن‌تر کردن رانندگی را توضیح داده‌ایم. پس اگر می‌خواهید درباره سیستم ایمنی خودرو اطلاعات تکمیلی داشته باشید، تا انتهای این مطلب همراه ما باشید.

۱. کیسه هوا (ایربگ)

از شروع به‌کارگیری کیسه هوا در خودروها چندین دهه می‌گذرد. این روزها تقریبا تمام خودروهای جدید به کیسه هوا مجهزند. این کیسه‌ها سالانه جان صدها نفر را در تصادفات جاده‌ای حفظ می‌کنند. کیسه‌های هوا حسگرهایی دارند که برخورد را در جلو، کنار یا عقب خودرو تشخیص می‌دهند و در یک میلی‌ثانیه (یعنی در یک چشم برهم زدن) باد می‌شوند.

کیسه‌های هوا انواع مختلفی دارند:

کیسه هوای نیم‌تنه: معمولاً در صندلی و به‌منظور کاهش آسیب‌های شکم و لگن تعبیه می‌شوند.
کیسه هوای پرده‌ای: در اواخر دهه ۱۹۹۰ عرضه شدند و اولین کیسه‌های درب خودرو بودند. کیسه‌های هوای پرده‌ای، ایمن‌ترین نوع کیسه‌های هوا هستند. چراکه با ثابت نگه داشتن سرنشینان، از سر محافظت می‌کنند.
کیسه هوای جانبی: شامل کیسه‌های پرده‌ای و نیم‌تنه‌ای هستند. این نوع کیسه‌های هوا، خطر آسیب‌دیدگی به سر را در هنگام تصادفات جانبی کاهش می‌دهند. برخی از آن‌ها به سنسورهای واژگونی مجهزند تا تشخیص دهند که خودرو پس از برخورد، شروع به غلتیدن می‌کند یا خیر.
کیسه هوای زانو: این کیسه‌های هوا معمولاً در زیر فرمان قرار دارند و می‌توانند از راننده یا مسافر در برابر آسیب‌های زانو مانند کبودی یا شکستن استخوان محافظت کنند.
کیسه هوای عقب: شامل کیسه هوای مرکزی و شیشه عقب هستند که می‌توانند از برخورد سرنشینان صندلی عقب با یکدیگر یا با شیشه عقب جلوگیری کنند.
کمربند ایمنی بادی: این کمربندها بیشتر برای محافظت از کودکان در صندلی عقب طراحی شده‌اند. این کیسه‌های هوا از صدمات سر، قفسه سینه و گردن محافظت می‌کنند. کمربند ایمنی بادی برای اینکه به‌درستی کار کند، باید به‌درستی بسته شود.
کیسه هوای عابر پیاده: این کیسه‌های هوا برای محافظت از عابران پیاده در هنگام برخورد با وسیله نقلیه طراحی شده‌اند و در قسمت بیرونی خودرو قرار دارند.

در گذشته درباره اینکه آیا کیسه‌های هوا خودشان ایمن هستند یا نه، بسیار بحث می‌شد. چراکه گاهی سرنشینان خودرو در اثر باز شدن کیسه هوا، جان خود را از دست می‌دادند یا زخمی می‌شدند. امروزه، کیسه‌های هوا را به‌گونه‌ای طراحی می‌کنند که با توجه به وزن سرنشین روی صندلی، میزان قدرت و سرعت خودرو، به‌صورت خودکار تنظیم شوند تا به افراد آسیب نرسانند.

۲. کمربند ایمنی

اولین کمربندهای ایمنی در سال ۱۹۴۸ روی خودروهای فورد نصب شدند. امروزه کمربندهای ایمنی یکی از مهم‌ترین تجهیزات سیستم ایمنی خودرو هستند و رانندگان در صورت نبستن کمربند، جریمه می‌شوند. کمربندهای ایمنی مانند کیسه‌های هوا، به‌عنوان یک سیستم مهار اولیه (PRS) شناخته می‌شوند؛ به این معنی که نقش مهمی در حفاظت و ایمنی راننده و سرنشینان دارند.

اکثر کمربندهای ایمنی مدرن، مکانیسم‌هایی دارند که به ثبات تسمه‌های آن‌ها کمک می‌کنند و در صورت توقف ناگهانی، فرد را روی صندلی ثابت نگه می‌دارند. کمربندهای ایمنی، بسته به نوع و مدل خودرو مکانیسم‌های عملکردی مختلفی دارند؛ البته اکثرشان یک قفل، پیش‌کشنده، گیره و یک دستگاه جمع‌کننده دارند که در صورت ترمز ناگهانی، مانع پرت شدن سرنشین به جلو می‌شود.

کمربندهای ایمنی انواع مختلفی دارند:

کمربند دونقطه‌ای یا کمری: در این کمربندها، تسمه کمربند از یک طرف کمر، به طرف دیگر عبور داده می‌شود (به دو نقطه وصل می‌شود).
کمربند Sash: برای بستن این کمربند، باید بند را از کنار شانه بکشید و به سگکی که در کنار صندلی قرار دارد، وصل کنید.
کمربند سه‌نقطه‌ای: بندی به‌طور همزمان از روی سینه و کمر عبور می‌کند و در کنار صندلی و نزدیک لگن، بسته می‌شود. از این کمربند در وسایل نقلیه مدرن استفاده می‌شود.
کمربند روی صندلی: این نوع کمربند، همان کمربند ایمنی سه‌نقطه‌ای است که روی صندلی تعبیه شده است.
کمربند ایمنی پنج‌نقطه‌ای: این کمربندها دو تسمه شانه‌ای دارند که به مرکز کمربند کمری متصل می‌شوند. معمولا در صندلی‌های ایمنی کودک از این نوع کمربند استفاده می‌شود.
کمربند شش‌نقطه‌ای: این نوع کمربند، همان کمربند ایمنی پنج‌نقطه‌ای با بند اضافی بین پاهاست که در مسابقات اتومبیل‌رانی استفاده می‌شود.

۳. ترمز ضدقفل (ABS)

در گذشته هنگام ترمزهای شدید، چرخ‌های خودرو قفل می‌کردند و از کنترل خارج می‌شدند؛ درنتیجه هدایت خودرو تقریبا غیرممکن می‌شد. اما امروزه با آمدن ترمز ضدقفل (ABS)، چرخ‌ها حتی در ترمزهای شَدید هم قابل‌کنترل هستند.

سیستم ABS از چهار سنسور استفاده می‌کند تا اطلاعات مربوط به سرعت چرخش هر چرخ را به واحد کنترل الکترونیکی خودرو ارسال کند. هنگامی که ترمز می‌کنید و حرکت چرخ‌ها کُند می‌شود، این سیستم ترمز با کنترل سرعت چرخش هر چرخ، نیروی ترمز را تنظیم می‌کند تا از لغزش خودرو جلوگیری شود.

۴. سیستم کنترل کشش (TCS)

سیستم کنترل کشش به حفظ ایمنی خودروها کمک زیادی می‌کند و می‌تواند از تصادفات ناشی از خطای راننده (خصوصا راننده‌های کم‌تجربه) در پیچ‌ها یا لغزش خودرو در سطوح برفی و لغزنده جلوگیری کند.

سیستم الکترونیکی کنترل کشش به ECU خودرو متصل است و مانند ABS حسگرهایی دارد تا بررسی کند سرعت واقعی چرخش چرخ‌ها چقدر است. هنگامی که یک چرخ با سطح جاده اصطکاک کافی ندارد، سیستم کشش و ABS سرعت را کاهش می‌دهند تا دوباره اصطکاک به حد مناسب برسد.

۵. سیستم هشدار تصادف

با توجه به اینکه بسیاری از خودروهای جدید به اینترنت یا تلفن راننده متصل می‌شوند، برخی از تولیدکنندگان خودرو مانند فورد، سیستمی معرفی کرده‌اند که در صورت وقوع تصادف، به‌طور خودکار با اورژانس تماس بگیرد و تصادف و محل دقیق خودرو را اطلاع دهد. این سرویس توسط ECU راه‌اندازی می‌شود. ECU بازشدن کیسه‌های هوا را نشانه‌ای از تصادف می‌داند و سیستم هشدار تصادف را فعال می‌کند. با کمک این سیستم و در صورت وقوع تصادفات شدید، شانس زنده ماندن مصدوم‌ها بیشتر می‌شود؛ به‌ویژه در جاده‌های کم‌تردد یا در اواخر شب که ممکن است کسی برای کمک به آسیب‌دیدگان حادثه وجود نداشته باشد.

۶. دوربین دید عقب

دوربین دید عقب یکی از انواع دوربین‌های خودرو است و معمولاً در سپر عقب، اطراف پلاک خودرو، قفل درب صندوق عقب یا روی درب عقب نصب می‌شود. این دوربین ایمنی خودروها را بالا می‌برد و تنها زمانی فعال می‌شود که خودرو در وضعیت دنده عقب باشد.

اکثر دوربین‌های عقب در وسایل نقلیه جدیدتر، با ترسیم خطوطی موازی به‌اندازه عرض خودرو،‌ به راننده کمک می‌کنند راحت پارک کند. نسخه‌های پیشرفته‌تر به‌جز خطوط موازی، خطوط خمیده‌ای هم دارند تا راننده بتواند خودرو را برای پارک و دنده عقب بهتر هدایت کند. این دوربین‌ها برای دیدن عابران پیاده یا سایر اشیای پشت وسیله نقلیه هم بسیار ارزشمندند.

۷. کنترل پایداری الکترونیکی

سیستم کنترل پایداری الکترونیکی با استفاده از سنسورهای ABS و ترمز چهار چرخ مستقل، خودرو را در جهت دلخواهتان هدایت می‌کند. سیستم کنترل پایداری از ABS و کنترل کشش پیچیده‌تر است و از حسگرهای بیشتری استفاده می‌کند. این سنسورهای اضافی انحراف (حرکت جانبی) و زاویه فرمان را اندازه‌گیری می‌کنند.

اگر خودرو به طرفین منحرف شود، سیستم کنترل پایداری با کمک ABS و کنترل کشش برای بازگرداندن خودرو به مسیر استفاده می‌کند. یعنی ترمز روی چرخ‌ها اعمال می‌شود تا سرعت کم یا تعدیل شود. این سیستم، کاملا خطر را رفع نمی‌کند، چون به‌هر‌حال نمی‌تواند بر قوانین فیزیکی غلبه کند، اما حداقل به توقف خودرو در جهت مستقیم کمک می‌کند.

۸. لچ مخصوص کودک

لچ (LATCH مخفف Lower Anchors and Tethers for Children) برای سهولت در نصب صحیح صندلی ایمنی کودک بدون استفاده از کمربند ایمنی، طراحی شده است. لچ برای تمامی صندلی‌ها مناسب است.

۹. سیستم مانیتورینگ فشار تایر (TPMS)

این سیستم سنسوری در داخل هر لاستیک دارد تا بر فشار هوای داخل آن نظارت کند و اگر کم شود، به راننده هشدار دهد که لاستیک کم‌باد است. برخی از سیستم‌ها به‌طور لحظه‌ای فشار باد هر لاستیک را روی نمایشگر نشان می‌دهند.

۱۰. ترمز کمکی (یا کمک‌ترمز)

واکنش افراد به حادثه متفاوت است؛ اگر در مواقع حساس نتوانید به‌موقع و به‌طور کامل ترمز را فشار دهید، کمک‌ترمز به یاری شما می‌آید و خودش کامل ترمز می‌کند. در بسیاری از مدل‌های جدید خودرو، کمک‌ترمز، به‌منظور ایمن‌تر و کارآمدتر کردن ترمز اضطراری (ترمز دستی) طراحی شده است و به راننده کمک می‌کند سریع‌تر خودرو را متوقف و از تصادف جلوگیری کند.

سیستم ترمز کمکی چگونه کار می‌کند؟

ترمز کمکی معمولا براساس آستانه نیروی ترمزی که خودروی شما براساس آن تنظیم شده است، کار می‌کند. اگر به‌قدری محکم ترمز کنید که از این آستانه عبور کند، ECU آن را ترمز اضطراری در نظر می‌گیرد و قدرت کامل را به ترمزها اعمال می‌کند؛ بنابراین ماشین می‌تواند سریع‌تر متوقف شود. ترمز کمکی تا زمانی که راننده پدال ترمز را رها کند، فعال خواهد بود.

۱۲. هشدار برخورد از جلو (FCW)

سیستم ایمنی هشدار برخورد، یکی از فناوری‌های ایمنی پیشرفته در این روزهاست. این سیستم ایمنی خودرو با استفاده از دوربین‌ها، رادار، لیزر یا ترکیبی از این سه، اتومبیل‌ها یا سایر اشیاء را در جلوی وسیله نقلیه شما تشخیص می‌دهد. نمونه‌های پیچیده‌تر FCW می‌توانند عابران پیاده، دوچرخه‌سواران و حتی حیوانات را هم تشخیص دهند.

اگر این سیستم، برخورد احتمالی با جسمی را تشخیص دهد، سیستم هشدار فعال می‌شود. این هشدار ممکن است بصری، شنیداری، لرزشی یا ترکیبی از این سه باشد. بسیاری از سیستم‌های جدیدتر FCW شامل ترمز اضطراری خودکار (AEB) هم هستند.

۱۳. سیستم کنترل پیچیدن در تقاطع (ITA)

این سیستم ایمنی خودرو، با کمک ترمز اضطراری خودکار و سیستم هشدار برخورد، تقاطع‌ها را برای جلوگیری از برخورد احتمالی بررسی می‌کند.

این سیستم می‌تواند وسایل نقلیه، عابران پیاده یا دوچرخه‌ای را که از مسیر شما عبور می‌کنند، شناسایی کند و به شما هشدار می‌دهد که یک وسیله نقلیه در جهت مخالف شما در حال حرکت است. در‌صورتی‌که راننده واکنشی نشان ندهد، هم هشدار برخورد و هم ترمز خودکار فعال می‌شوند.

۱۴. هشدار خروج از مسیر (LDW)

سیستم هشدار خروج از مسیر، از دوربینی که در جلوی خودرو نصب می‌شود، استفاده می‌کند تا روی حرکت خودرو نظارت کند. این سیستم هنگامی که خودرو در حال منحرف شدن و نزدیک شدن به نشانگرهای خطوط اطراف جاده باشد، هشدار می‌دهد تا به مسیر برگردید. این هشدار ممکن است بصری، شنیداری، لرزشی یا ترکیبی از این سه باشد. معمولاً اگر هنگام تغییر لاین از چراغ راهنما استفاده نکنید، LDW هشدار می‌دهد. سیستم‌های پیشرفته‌تر LDW، در صورتی‌که از مسیر خارج شوید، شما را به مسیر برمی‌گردانند.

۱۵. دستیار حفظ مسیر (LKA)

LKA یک نسخه پیچیده‌تر از هشدار خروج از مسیر است. در این سیستم هم از دوربین برای نظارت بر وضعیت خودرو و اطمینان از حرکت در بین خطوط استفاده می‌شود. LKA می‌تواند از فرمان برای بازگشت به مسیر استفاده کند. برخی از سیستم‌ها از یک ترمز مستقل ABS برای ترمز آرام چرخ، هنگام عبور از خط استفاده می‌کنند.

اگر بخواهید لاین خودرو را تغییر دهید اما راهنما نزنید، دستیار حفظ مسیر، اجازه تعییر لاین را نمی‌دهد.

۱۶. کمک به حرکت در مرکز مسیر (LCA)

LCA (Lane-Center Assist)، شکل پیشرفته‌تری از سیستم ایمنی هشدار خروج از مسیر (LDW) است و نقش فعال‌تری در نگه داشتن خودرو در لاین خود دارد. همچنین، از یک دوربین در جلو برای نظارت بر مسیر حرکت خودرو استفاده می‌کند.

زمانی که خودرو بیش‌ازحد به یک طرف جاده منحرف شده باشد و راننده آن را به مسیر برنگرداند، سیستم LCA خودرو را به مسیر بازمی‌گرداند. LCA ممکن است فقط زمانی کار کند که کروز کنترل تطبیقی فعال باشد.

۱۷. دستیار ردیابی مسیر Lane-tracing Assist (LTA)

این سیستم ایمنی خودرو به رانندگان کمک می‌کند تا بدون انحراف به مسیر ادامه دهند. اگر مسیر خطوطی نداشته باشد، در این صورت نمی‌توان از LCA کمک گرفت؛ اما با کمک دستیار ردیابی مسیر می‌توان بدون انحراف در جاده حرکت کرد. این سیستم ایمنی خودرو هم با کروز کنترل تطبیقی خودرو کار می‌کند.

۱۸. هشدار برخورد و تشخیص عابر پیاده

هرقدر که سیستم‌های ایمنی خودرو پیشرفته‌تر می‌شوند، فناوری‌های بیشتری هم برای جلوگیری از تصادف معرفی می‌شوند. یکی از این سیستم‌ها، هشدار برخورد و تشخیص عابر پیاده است که کمک می‌کند تا از تصادف پیشگیری کنید.

سیستم‌های هشدار برخورد ترکیبی از فناوری رادار، لیزر یا سنسورهای اولتراسونیک هستند که معمولاً در هر دو طرف سپر عقب تعبیه شده‌اند و برای تشخیص اشیاء اطراف خودرو استفاده می‌شوند. برخی از سیستم‌های پیشرفته‌تر، از دوربین‌های جانبی هم استفاده می‌کنند. هنگامی که یک شیء شناسایی می‌شود، سیستم هشدار می‌دهد. این هشدار می‌تواند به شکل چراغ‌های هشدار روی ستون‌های جلو، آینه‌های بیرونی، یا در صورت مجهز بودن خودروی شما به نمایشگر هدآپ، به نمایش درآید. درصورتی‌که خودرو به فرمان لمسی یا صندلی برقی مجهز باشد، هشدار به آنها ارسال می‌شود.

در برخی شرایط، اگر برای واکنش خیلی دیر شده باشد، برای جلوگیری از برخورد، ترمزهای اضطراری خودکار فعال می‌شوند.

۱۹. سیستم هشدار نقطه کور

رانندگی در بزرگراه ممکن است خسته‌کننده باشد و رانندگان به‌راحتی تمرکز خود را در مسیر طولانی از دست بدهند. خودروهای جدید برای کمک به حفظ ایمنی در بزرگراه‌ها، به فناوری رادار نقاط کور و هشدار خروج از خط مجهز شده‌اند که احتمال برخورد شدید با سرعت بالا را کاهش می‌دهد.

مانند سیستم‌های هشدار برخورد، هشدارهای خروج از خط و نقاط کور با کمک فناوری رادار، لیزر و دوربین کار می‌کنند. این فناوری‌ها به‌طور مداوم موقعیت خودرو را در جاده کنترل می‌کنند و به شما می‌گویند که چه زمانی یک شیء در نقطه کور شما قرار گرفته است. این هشدارها هم برای رانندگی در بزرگراه و هم برای رانندگی در داخل شهر ضروری هستند.

۲۰. ترمز اضطراری اتوماتیک عقب (RAEB)

ترمز خودکار هنگام احساس برخورد در هنگام دنده عقب فعال می‌شود. این سیستم ایمنی خودرو می‌تواند عابر پیاده را هم تشخیص دهد.

۲۱. هشدار ترافیک عقب (RCTW)

RCTW زمانی فعال می‌شود که وسیله نقلیه مثلا در پارکینگ یا خیابان در وضعیت دنده عقب است و به عقب می‌رود. این سیستم ایمنی خودرو، به شما در مورد وسایل نقلیه‌ای که از هر طرف به شما نزدیک می‌شوند، هشدار می‌دهد. این هشدار می‌تواند صوتی، بصری یا لرزشی باشد. برخی از سیستم‌های RCTW مجهز به ترمز کامل خودکار هستند و از بروز مشکل جلوگیری می‌کنند.

۲۲. رانندگی نیمه‌خودران

رانندگی نیمه‌خودران ترکیبی از چندین سیستم کمک‌رانندگی پیشرفته (ADAS) است. این سیستم بسیاری از وظایف راننده را به‌عهده می‌گیرد؛ البته راننده باید همچنان چشمش به جاده و دستش روی فرمان باشد.

سیستم‌های رانندگی نیمه‌خودران می‌توانند به‌تنهایی و تحت شرایط خاصی شتاب، هدایت، ترمز و حتی تغییر مسیر (در سیستم‌های پیشرفته‌تر) را انجام دهند. در نسخه‌های پیشرفته، حتی می‌تواند خودش پارک کند!

۲۳. کروز کنترل تطبیقی (ACC)

با کمک کروز کنترل استاندارد، خودرو با سرعتی که برای آن تعیین کرده‌اید، بدون توجه به ترافیک به مسیر ادامه می‌دهد. در این سیستم، راننده می‌تواند پدال ترمز را فشار دهد تا خودرو از حالت کروز خارج شود و دکمه «Resume» را فشار دهد تا دوباره فعال شود. تنظیم سرعت برای اینکه در محدوده مجاز سرعت حرکت کند، برعهده راننده است.

۲۴. تشخیص علائم راهنمایی و رانندگی (TSR)

این سیستم ایمنی خودرو، از دوربین جلو برای شناسایی علائم جاده استفاده می‌کند. این سیستم انواع علائم جاده‌ای مانند علائم محدودیت سرعت، توقف و کاهش سرعت را تشخیص می‌دهد و علائم هشداردهنده مانند گذرگاه عابر پیاده، منطقه مدرسه، تقاطع راه آهن، منحنی جلو و غیره را در اولویت قرار می‌دهد.

دوربین جلو، تصویری از علائم جاده‌ را می‌گیرد و آنها را پردازش می‌کند. سپس علائم مهم را شناسایی می‌کند و آن تصاویر را بر روی صفحه لمسی، صفحه نمایش هدآپ یا صفحات دیگر نمایش می‌دهد.

پیشرفت‌های سیستم ایمنی خودرو برای رانندگی در شب، فراتر از فناوری‌های LED و چراغ‌های جلوی پروژکتوری هستند؛ در ادامه آنها را معرفی کرده‌ایم.

۲۵. نور سوبالای اتوماتیک

این فناوری که به آن سیستم کمکی نور بالا هم می‌گویند، از دوربین جلو یا حسگر نور برای شناسایی چراغ‌های وسیله نقلیه‌ای که از روبه‌رو می‌آید، استفاده می‌کند. همچنین به چراغ‌های عقب خودروی جلویی هم واکنش نشان می‌دهد.

این سیستم ایمنی خودرو، تنظیمات پیش‌فرضی دارد؛ یعنی نورهای بالا همیشه فعال هستند، مگر اینکه سیستم، چراغ‌های جلو یا عقب را در فاصله‌ای تعیین‌شده در روبه‌رو تشخیص دهد. در این صورت نور بالا قطع می‌شود. وقتی هیچ چراغ جلو یا عقبی را تشخیص ندهد، نور بالا دوباره فعال می‌شود.

همین فعال و غیرفعال کردن نور سوبالا باعث می‌شود که زخمت این کار به‌صورت دستی از دوش راننده برداشته شود.

۲۶. چراغ‌های جلو تطبیقی

در بیشتر موارد، چراغ‌های جلویی خودرو ثابت هستند و مسیر جلو را روشن می‌کنند. چراغ‌های جلو تطبیقی، ویژگی خودترازی دارند تا در ترافیک سنگین، سوی آنها رو به پایین شود. البته این چراغ‌ها هم مسیر جلو را روشن می‌کنند؛ با این تفاوت که براساس جهت چرخش فرمان در پیچ‌ها، می‌توانند تا حدودی بچرخند و قسمت‌های راست یا چپ مسیر را هم روشن کنند.

۲۷. دید در شب

سیستم دید در شب چیزی فراتر از چراغ‌های جلو است. این سیستم به دو نوع، منفعل و فعال تقسیم می‌شود:

سیستم‌های غیرفعال: از یک دوربین ترموگرافی استفاده می‌کنند که قادر به حس گرماست. این دوربین‌ها می‌توانند گرمای انسان، حیوان یا هر شیئی را که بیش از هوای اطراف آن است، تشخیص و نشان دهند. دوربین آنچه را که می‌بیند، به تصویر سیاه و سفید تبدیل می‌کند و روی مانیتور نشان می‌دهد.
سیستم‌های فعال: از منابع نور مادون قرمز استفاده می‌کنند تا جاده روشن ‌شود. از آنجا که نور مادون قرمز خارج از طیف نوری است که انسان می‌تواند ببیند، بنابراین رانندگان روبه‌رو اذیت نمی‌شوند. یک دوربین مادون قرمز ویژه، داده‌ها را جمع‌آوری می‌کند و تصاویر را روی مانیتور نمایش می‌دهد.

سیستم‌های غیرفعال در دیدن اجسام بی‌جان که گرما ساطع نمی‌کنند، مشکل دارند. همچنین، هنگامی که نور مادون قرمز در مه، برف و شرایط بارانی عملکرد خوبی ندارد، سیستم‌های فعال هم ممکن است از کار بیفتند.

۲۸. تکیه‌گاه‌های سر صندلی

اساساً در هنگام برخوردهای شدید، پشت‌سری از عقب رفتن بیش‌ازحد سر جلوگیری می‌کند. پشت سری صندلی‌های جلو در سال‌های دور اجباری نبودند، اما این روزها در خودروهای سواری اجباری شده‌اند. در سال ۱۹۹۸، ولوو در استفاده گسترده از تکیه‌گاه‌های سر پیشگام شد.

۲۹. نظارت بر هوشیاری راننده

این سیستم ایمنی خودرو با استفاده از یک دوربین مجهز به حسگر با آشکارسازهای LED، حرکات چشم، موقعیت سر، فعالیت پلک‌ها و … را برای بررسی هوشیاری راننده، نظاره می‌کند. برخی از نسخه‌های پیچیده‌تر، از فناوری‌هایی برای ردیابی رفتار فرمان و موارد دیگر استفاده می‌کنند.

وقتی سیستم تشخیص می‌دهد که هوشیاری راننده کاهش یافته است، هشدارهای بصری یا صوتی صادر می‌کند.

۳۰. نمایشگر سر بالا (HUD)

این سیستم ایمنی، سرعت وسیله نقلیه یا سایر اطلاعات حیاتی را بررسی می‌کند تا چشمانتان همیشه به جاده باشد. یک پروژکتور روی داشبورد در پایین شیشه جلو نصب می‌شود تا اطلاعات مهم روی شیشه جلو، درست زیر خط دید راننده، نمایش داده شود.

برخی از سیستم‌های HUD به راننده اجازه می‌دهند اطلاعات قابل‌نمایش شامل چشمک زدن چراغ راهنما، سرعت خودرو، مشخص کردن مسیر و … را شخصی‌سازی کند.

۳۱. سیستم پارک خودکار

سیستم پارک خودکار از مجموعه‌ای از سیستم‌های ایمنی خودکار استفاده می‌کند تا پارک کردن خودرو راحت‌تر شود. هنگامی که جای پارکی پیدا می‌شود، برخی از سیستم‌ها، وسیله نقلیه را به‌سمت جای پارک هدایت می‌کنند، درحالی‌که راننده پدال‌ها را کنترل می‌کند. برخی دیگر، جای پارک را پیدا می‌کنند و سپس ماشین را به‌طور کامل پارک می‌کنند.

۳۲. برف‌پاک‌کن‌های حساس به باران

هنگامی که سنسور باران، رطوبت را روی شیشه جلو تشخیص دهد، به‌طور خودکار برف‌پاک‌کن‌ها را فعال می‌کند. با تغییر سرعت بارش، راننده نیازی به تغییر سرعت برف‌پاک‌کن ندارد، زیرا سیستم به‌طور خودکار تنظیم می‌شود.

۳۳. هشدار سرنشین عقب

برخی از خودروسازان، برای به حداقل رساندن احتمال رها شدن کودک یا حیوان خانگی در صندلی عقب، هشدار صندلی عقب را در خودروهایشان نصب می‌کنند. انتظار می‌رود تا سال ۲۰۲۵ همه خودروهای سواری و شاسی‌بلندها از این فناوری ایمنی برخوردار شوند.

۳۴. خروج ایمن (Safe Exit)

سیستم خروج ایمن که در بعضی مدل‌های هیوندای و بعضی خودروهای دیگر وجود دارد، از حسگرهایی برای تشخیص وسایل نقلیه لاین کناری که از عقب نزدیک می‌شوند، استفاده می‌کند. مثلا اگر خودرویی از سمت راست به خودروی شما نزدیک شد، این سیستم هشداری را به صدا در می‌آورد و درهای سمت راست خودرو را قفل می‌کند تا باز نشوند. پس از عبور خودرو، درها امکان باز شدن خواهند داشت.

۳۵. تله‌ماتیک

وقتی کلمه Telematics را می‌شنوید، به تلفن فکر کنید. تله‌ماتیک ترکیب ارتباطات و داده‌های کامپیوتری است. در وسایل نقلیه شامل ردیابی GPS، خدمات تلفن همراه و سیستم کامپیوتری خودرو می‌شود. این فناوری اجازه می‌دهد تا بین گوشی هوشمند، ماشین و ارائه‌دهنده تله‌ماتیک ارتباط مستقیم برقرار شود.

Telematics می‌تواند به‌طور خودکار پس از تصادف، امداد جاده را فراخوانی کند، قفل ماشین را از راه دور باز کند، مکان وسیله نقلیه را پیدا کند، گزارش آب‌وهوا ارائه بدهد و مسیریابی کند.

سخن آخر

خوشبختانه خودروها هر روز در حال ایمن‌تر شدن هستند؛ هرچند، بعضی از تکنولوژی‌های معرفی‌شده در لیست بالا ممکن است به این زودی‌ها برای ما مردم عادی در دسترس نباشند. در این مطلب سعی کردیم جامع‌ترین و کامل‌ترین لیست فناوری‌های مربوط به ایمنی خودرو را معرفی کنیم. امیدواریم از مطالعه این مطلب لذت برده باشید. اگر سؤالی درباره این آپشن‌های ایمنی دارید، لطفا آن را در پایین همین صفحه در بخش دیدگاه‌ها برایمان بنویسید. کارشناسان ما در کارنامه، آماده پاسخگویی به سؤالاتتان هستند.

اپلیکیشن کارنامه