چرا با وجود زیان انباشته ۸۰ هزار میلیارد تومانی و زیان‌ده بودن فرآیند تولید خودرو در کشور خودروسازان همچنان به فعالیت خود ادامه داده و دست از کار نمی‌کشند؟ به نظر می‌رسد در شرایط فعلی ادامه فعالیت صنعت خودروسازی توجیه اقتصادی نداشته و به ضررمان است.
در طی سال‌های گذشته اکثر مدیران بلندپایه صنعت خودروسازی در کشورمان توسط دولت‌مردان انتخاب شده و به همین جهت نیز این مدیران موظف هستند فرآیند تولید خودرو را با وجود زیان بالا همچنان ادامه داده و به آمارسازی‌های غیرواقعی بپردازند. نتیجه اتخاذ چنین سیاستی افزایش تولید خودرو در کشور در کنار زیان‌ده بودن آن است. در حال حاضر تولید هر خودرو برای خودروسازان بسته به نوع خودرو با یک زیان ۴۰ تا ۶۰ میلیون تومانی همراه است.
نباید این نکته را فراموش کرد که افزایش زیان انباشته خودروسازان سبب شده که نقدینگی در گردش آن‌ها به طور قابل‌ملاحظه‌ای کاهش یابد. در نتیجه این موضوع آن‌ها با مشکلات جدی‌ای در تامین مواد اولیه و قطعات مورد نیاز خود مواجه هستند. انباشت ۱۴۰ هزار دستگاه خودرو ناقص در پارکینگ خودروسازان برآیند اتخاذ سیاست‌های مذکور است.
چه باید کرد؟
کارشناسان راهکار برون‌رفت از چنین شرایطی را حذف دخالت‌های دولت در صنعت خودروسازی، حرکت به سمت خصوصی‌سازی و همچنین کنار گذاشتن سیاست‌های قیمت‌گذاری دستوری می‌دانند.
اگر خودروسازان قیمت خودروها را بر اساس سیستم عرضه و تقاضا تعیین کنند، از سیکل معیوب زیان‌دهی خارج شده و چالش‌ها و مشکلات فعلی آن‌ها تا حد زیادی کاهش خواهد یافت. در چنین حالتی خودروهای ناقص موجود در پارکینگ خودروسازان تکمیل و تجاری‌سازی شده و عرضه خودرو افزایش خواهد یافت. در یک بازار تک نرخی با افزایش عرضه، قیمت خودرو به طرز محسوسی کاهش یافته و التهاب بازار کم خواهد شد.