بر اساس این اطلاعات، واردات خودروهای کارکرده با محدودیت های بسیار کمتری نسبت به خودروهای نو و دست اول صورت می گیرد. می توان گفت اصلی ترین شرط ورود خودروهای کارکرده اعم از سواری، اتوبوس، مینی بوس، موتورسیکلت، کشنده و …، عمر کمتر از ۵ سال است.
مفاد آیین نامه واردات خودروهای کارکرده همچنین به تشکیل کارگروهی از اعضای وزارت صمت، اقتصاد، سازمان برنامه و بودجه و بانک مرکزی جهت تعیین سقف ارزشی و تعدادی خودروهای وارداتی اشاره می کند. با این حال با توجه به تعجیل و آسان گیری های دولت، به نظر نمی رسد این کارگروه محدودیت خاصی برای سقف قیمت و حجم موتور تعیین کنند.
از مهم ترین نکات آیین نامه، می توان به روش تأمین ارز مورد نیاز برای خرید خودرو اشاره کرد. اگرچه بانک مرکزی از تأمین ارز واردات کارکرده ها سلب مسئولیت شده، ولی واردکننده می تواند از ارز حاصل از صادرات، جذب سرمایه گذاری، ارز با منشأ خارجی و باقی راه های مورد تأیید بانک مرکزی جهت خرید خودرو استفاده کند.
بند چهارم مفاد آیین نامه واردات خودروهای دست دوم مربوط به ضوابط فنی خودروها است. خودروهای دست دوم وارداتی باید دارای گواهی انطباق عمومی GCC از مؤسسه استاندارد کشورهای حوزه خلیج فارس، گواهی سازنده مبتنی بر E-MARK اروپایی، تأییده کشور چین و همچنین تأییدیه نوع کلی خودرو مندرج بر پلاک شناسایی باشند.
سه بند باقی مانده از مفاد آیین نامه واردات خودروهای کارکرده را می توان در اجازه واردات به شرکت های دارای تأییدیه خدمات پس از فروش با کسب ضمانت، اجازه واردات یک دستگاه خودرو به هر کد ملی بدون نیاز به ثبت سفارش و در نهایت اسقاط یک خودروی فرسوده به ازای هر دستگاه خودروی کارکرده وارداتی خلاصه کرد.