چرا خودروسازان خارجی در خصوص حضور مجدد در ایران تردید دارند؟
این روزها امیدها برای بازگشت دوباره برجام و برداشته شدن تحریمها افزایش یافته و به همین دلیل نیز زمزمههای حضور مجدد خودروسازان خارجی در کشورمان شنیده میشود. اما هنوز بسیاری از خودروسازان خارجی ریسک حضور در ایران را قبول نکرده و برخلاف تصور عموم چندان هم برای حضور در صنعت و بازار خودرو کشورمان سر و دست نمیشکنند.
چرا خودروسازان خارجی ریسک حضور در کشورمان را نمیپذیرند؟
نخست آنکه در حال حاضر اوضاع در مقایسه با پسابرجام بسیار پیچیدهتر شده و به همین دلیل نیز خارجیها چندان تمایلی به حضور در بازار کشورمان ندارند. اختلافات میان ایران و دولت ترامپ نشان داد که ریسک حضور در بازار ایران بالاست. ریسکی که ریشه در اختلافات سیاسی ایران و آمریکا دارد و چندان هم محتمل نیست که کاهش پیدا کند.
بهعلاوه هرچند با روی کار آمدن بایدن شرایط برای احیای برجام و برداشته شدن مجدد تحریمها بسیار مطلوب است، اما هیچ بعید نیست رئیسجمهور بعدی آمریکا ترامپ یا کسی از جنس او باشد. به این ترتیب اصلا دور از انتظار نیست که برجام بار دیگر نقض و تحریمها برگردانده شوند. در این شرایط خارجیها ناچار هستند که مجددا از کشورمان خارج شوند.
در حال حاضر تنها رنو اعلام کرده است که در صورت برداشته شدن تحریمها و بازگشت برجام مجددا به ایران بازخواهد گشت. هنوز هیچ خودروساز بینالمللی دیگری برای حضور در صنعت و بازار خودروسازی کشورمان اعلام آمادگی نکرده است و بعید هم به نظر میرسد که خودروسازان بزرگی از فیات-کرایسلر گرفته تا فولکسواگن تمایلی برای حضور در بازار کشورمان از خود نشان دهند.
در کنار موارد یادشده مذکور این نکته را نیز باید در نظر گرفت که در داخل نیز بسیاری از افراد مخالف بازگشت خودروسازان خارجی بوده و اعتماد مجدد به شرکتهایی امثال پژو، رنو و ولوو را نادرست میدانند. به عقیده این مخالفان اولا صنعت خودروسازی کشورمان چندان احتیاجی به شرکای خارجی نداشته و دوما اگر نیاز به شریک خارجی باشد باید خودروسازانی انتخاب شوند که عهدشکن نبوده و اجازه ندهند که دوئل ایران و آمریکا اختلالی در فعالیتهایشان ایجاد کند.